"Keyifli durmalar..."

Günler, haftalar sonra, nihayet bugün benim için tam bir keyifli durma günüydü, Moda sokaklarında, can sohbetlerinde... Durup uzun uzun göğe bakma, havadaki çiçek kokularını doya doya içime çekme, tenimde dolaşan güneşi ve tatlı yaz rüzgarını selamlama ve yanlarında ben OL'abildiğim, benim yanımda oldukları gibi olabilen canların varlığını tüm varlığımla kutlama günü...

Uzunca bir süredir, çoğu zaman içinde keyifle dans ettiğim harika üretim anlarının parçası olup bir yandan da kendime durma ve 'hatırlama' alan ve zamanı tanıyamadığım için 'yeterince' beslenemediğimi hissettiğim yoğun bir sürecin içindeydim. Hani her şey tam da olması gerektiği gibi aslında, bu his çok net, akış da güzel ama sanki biraz fazla yoğun akıcı ve artık biraz sürüklenmeye dönüşmekte gibi olur ya. İşte öyle bir şeydi...

Boşlukların, boş zaman ve boş alanların; enerji toplamam, üretebilmem, merkezlenebilmem, varlığımı hissedebilmem/hatırlayabilmem, kalbime gelen çağrıları ve ilhamları duyabilmem ve onlara cevap verebilecek gücü içimde bulabilmem için ne kadar önemli olduğunu fark ettiğimden beri, böyle anlar daha da kıymetlenmeye başladı benim için. Sanıyorum yoğunluklar içindeyken de durma anları yaratabilmek mevzusu, hala gelişmeye açık bir konu olarak duruyor önümde :) ama yine de plansızca ve keyifle vakit geçirmenin yerini epey ayrı tuttuğumu inkar edemeyeceğim. Ve bugün aslında farkında olarak durma ve soluklanma niyeti dahi taşımadan, organik bir şekilde bunu deneyimlemiş olmanın keyfiyle yazıyorum şimdi.

Herhangi bir iş bitirme ya da bir yere yetişme planı olmadan, sadece bir arada olma niyetiyle buluştum bu iki dostla. Uzun uzun sohbet ettik, dertleştik, güldük, yürüdük, dinledik, duyduk birbirimizi. Ol'duk olduğumuz gibi. Anda, açık ve dürüst... Hepsi bu.

Bunun benim için kıymetini kelimelerle ne kadar ifade edebilirim bilmiyorum. Bu hissettiğim hale; bazı yerlerde, bazı kişilerle ne kadar kolay ulaşılabildiğine tanık olmak içimi öylesi bir neşe ve şükran duygusuyla dolduruyor ki!

Ol'mak. Anda, açık ve dürüst. Ol'mak. Birlikte.

Hepsi bu...

Bedenimde ve ruhumdaki tatlı salınımlarla, hafiflikle, kolaylıkla, içime dolan rahatlama ve kalbimdeki şükran duygusuyla dönüş vapurundaki yerimi aldığımda sanki her şey daha bir netleşmişti içimde... İşte hatırlamak dediğim şey tam da buydu: Varlığımı, hayallerimi, ilişkilerimi, nelerden beslendiğimi, kolektif üretimlerimizi, belki bir süreliğine biraz uzak düşmüş olduğum şeyleri yeniden anımsamak... Ve yeniden bağlantıya geçmek kendimle, daha bir içeriden...

Keyif almaktan öte bir gayenin olmadığı anları tüm kalbimle onurlandırma günü bugün. Kim bilir, belki yaşam tam da böyle anlarda şekilleniyordur :)

Keyifli durmalarda, keyifli üretimlerde buluşmak dileğimle,